Leworęczność traktujemy jako jeden z możliwych typów dominacji stronnej w zakresie rąk. By nie podkreślać „inności” dzieci leworęcznych, nie starajmy się ich nadmiernie chronić, ale też nie stawiajmy im wysokich oczekiwań. Miejmy na uwadze różnice w obrębie grupy leworęcznych uwarunkowane towarzyszącym typem lateralizacji w zakresie oczu, pamiętając, że lateralizacja lewostronna jednorodna (uczeń leworęczny, lewooczny) pozwala na lepsze prognozy powodzenia szkolnego niż lateralizacja skrzyżowana (uczeń leworęczny, prawooczny) czy nieustalona (uczeń leworęczny, obuoczny).
Zwracajmy uwagę, aby:
- dziecko siedziało przy stole podparte stopami o podłogę, z wyprostowanym tułowiem, w odległości od blatu dającej swobodę ruchu rąk,
- w dwuosobowej ławce dziecko zajmowało miejsce po lewej stronie (ręka pisząca każdego dziecka znajduje się po stronie zewnętrznej),
- oświetlenie (z okna czy lampki) padało na zeszyt od strony prawej lub z przodu,
- zeszyt ułożyć nieco na lewo, z nachyleniem w prawą stronę (jego lewy górny róg skierowany w górę), wtedy kierunek pisania nie powoduje zamazywania tekstu,
- narzędzie pisarskie trzymane było prawidłowo czyli w trzech palcach, z oparciem na palcu środkowym, a zarówno nadgarstek, jak i ramię opierały się o zeszyt, przesuwając się w trakcie pisania,
- zapis liter był zgodny z obowiązującym wzorcem, uwzględniał zasady kreślenia linii pionowych (z góry na dół), poziomych (od strony lewej do prawej) i kolistych (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara),
- w trakcie pisania ręka lewa, wiodąca współpracowała z prawą, podtrzymującą zeszyt,
- dziecko śledziło wzrokiem piszącą rękę.
Dodatkowo pamiętajmy o pobudzaniu motywacji dziecka do czynności grafomotorycznych, usprawnianiu koordynacji wzrokowo-ruchowej i rozwijaniu orientacji w schemacie ciała – poprzez:
- ruchowe zabawy w rysowanie (pamiętając, że dzieci leworęczne – często mało sprawne ruchowo, nie lubią rysować) – patykiem po piasku, palcami i dłońmi, po dużych arkuszach papieru, węglem, kredą itp., odciskanie śladów dłoni i stóp, obrysowywanie dłoni, stóp, przedmiotów, odrysowywanie według szablonów, wodzenie po schematycznym rysunku w rytm piosenki, także w układzie pionowym – na tablicach czy arkuszach przypiętych do ściany,
- wodzenie i rysowanie po śladzie szlaczków (od lewej do prawej), linii pionowych (z góry na dół), kształtów kolistych – okręgów, spirali (kierunek przeciwny do ruchu wskazówek zegara),
- zamalowywanie rysunków fragmentami według kodów,
- kalkowanie rysunków (przez folię, kalkę techniczną itp.),
- lepienie z plasteliny, modeliny, masy solnej, ciasta (np. pierniczki),
- wycinanki,
- segregowanie, wrzucanie/wyjmowanie koralików, żetonów czy drobnych przedmiotów codziennego użytku,
- rozplątywanie supłów, zwijanie nici lub sznurka.
Przykłady ćwiczeń dostępne są w:
Bogdanowicz M., Rożyńska M.(2003), Lewa ręka rysuje i pisze, Zeszyt 1., Gdańsk, wyd. Harmonia,
Bogdanowicz M., Rożyńska M.(2003), Lewa ręka rysuje i pisze, Zeszyt 2., Gdańsk, wyd.Harmonia
Bogdanowicz M., Barańska M., Jakacka E.(2010), Metoda Dobrego Startu. Piosenki do rysowania. Podręcznik., wyd. Harmonia.
opracowała: Agnieszka Ostrowska-Knot, psycholog