Logopedia22 października Międzynarodowym Dniem Świadomości Jąkania

22 października Międzynarodowym Dniem Świadomości Jąkania

Jąkanie to zaburzenie płynności mowy. Dla osób jąkających się codzienne porozumiewanie się może być wyzwaniem, a w społeczeństwie często mierzą się
z niezrozumieniem i stereotypami. Szacuje się, że jąkanie dotyka około 1% populacji, co oznacza, że na świecie jest około 70 milionów ludzi zmagających się z tym zaburzeniem. Przyczyny jąkania są złożone i wieloaspektowe, a sam problem może mieć istotny wpływ na życie społeczne, emocjonalne i zawodowe osoby jąkającej się.

Jąkanie można zdefiniować jako zaburzenie płynności mowy, w którym normalny przepływ słów zostaje przerwany przez nieplanowane pauzy, powtórzenia lub blokady. Te przerwy mogą być krótkie lub długie, a ich intensywność może zmieniać się w zależności od sytuacji, stresu lub zmęczenia. U niektórych osób jąkanie pojawia się sporadycznie, natomiast u innych może być bardziej uporczywe i prowadzić do silnego napięcia emocjonalnego podczas mówienia.

Osoby jąkające się często są w pełni świadome swojego problemu, co może prowadzić do frustracji i pogorszenia samooceny. Lęk przed mówieniem publicznym, strach przed wyśmianiem czy stygmatyzacją społeczną, może powodować wycofanie się z interakcji społecznych i unikanie sytuacji, w których trzeba się komunikować werbalnie.

 

Przyczyny jąkania nie są jeszcze w pełni poznane, ale istnieje kilka teorii dotyczących mechanizmów stojących za tym zaburzeniem. Można wyróżnić dwie główne kategorie: biologiczne i psychologiczne.

 

  1. Czynniki biologiczne:
    • Jedna z popularnych teorii sugeruje, że jąkanie może mieć podłoże genetyczne. Badania pokazują, że osoby jąkające się często mają w rodzinie innych członków, którzy zmagają się z tym samym problemem.
    • Inne badania wskazują na nieprawidłowości w przetwarzaniu mowy w mózgu, zwłaszcza w obszarach odpowiedzialnych za koordynację ruchową mięśni odpowiadających za artykulację dźwięków.
  2. Czynniki psychologiczne:
    • W niektórych przypadkach jąkanie może być wynikiem silnych emocji, stresu czy traumatycznych doświadczeń. Lęk przed mówieniem w sytuacjach stresowych może nasilać objawy jąkania, prowadząc do tzw. jąkania psychogennego.
    • Jednak nie jest prawdą, że wszystkie osoby jąkające się cierpią na problemy psychiczne – często jest to po prostu błędne założenie.

Dla wielu osób jąkających się codzienna komunikacja może być stresującym doświadczeniem. Istnieje kilka głównych wyzwań, z którymi mierzą się osoby jąkające się:

  1. Stygmatyzacja i brak zrozumienia: Jąkanie jest zaburzeniem, które jest widoczne
    i słyszalne. Często spotykają się z niezrozumieniem ze strony otoczenia, a nawet drwinami czy kpinami. Wielu ludzi niesłusznie uważa, że osoby jąkające się są mniej inteligentne lub niepewne siebie.
  2. Trudności w interakcjach społecznych: Jąkanie może powodować wycofanie się
    z życia społecznego. W sytuacjach, w których komunikacja werbalna jest kluczowa, takich jak rozmowy towarzyskie, spotkania zawodowe czy prezentacje, osoby jąkające się mogą czuć się niekomfortowo i unikać tych sytuacji.
  3. Problemy zawodowe: W świecie zawodowym, gdzie płynna komunikacja jest często kluczowa, osoby jąkające się mogą napotykać bariery w awansie lub mogą być niesprawiedliwie oceniane. Lęk przed wystąpieniami publicznymi lub rozmowami kwalifikacyjnymi może ograniczać ich możliwości zawodowe.

Choć jąkanie może być trudnym wyzwaniem, istnieje wiele metod terapii i wsparcia, które mogą pomóc osobom jąkającym się poprawić płynność mowy i radzić sobie z emocjonalnymi aspektami tego zaburzenia.

  1. Terapia logopedyczna: Jedną z najbardziej skutecznych form leczenia jąkania jest terapia logopedyczna. Logopedzi specjalizujący się w pracy z osobami jąkającymi się pomagają im wypracować techniki kontrolowania płynności mowy, takie jak spowalnianie tempa mówienia, poprawa rytmu oddychania czy techniki relaksacyjne.
  2. Wsparcie psychologiczne: W przypadkach, gdy jąkanie ma podłoże psychogenne lub emocjonalne, terapia psychologiczna może być niezwykle pomocna. Psychoterapeuci mogą pomóc osobom jąkającym się w radzeniu sobie z lękiem społecznym, niską samooceną oraz emocjonalnym napięciem związanym z mówieniem.
  3. Grupy wsparcia: Dla wielu osób jąkających się kontakt z innymi, którzy zmagają się z tym samym problemem, może być bardzo pomocny. Grupy wsparcia oferują bezpieczne miejsce, w którym można dzielić się doświadczeniami, rozwijać umiejętności społeczne i wzajemnie się wspierać.
  4. Nowoczesne technologie: Istnieją również różne aplikacje i programy komputerowe, które mogą wspierać osoby jąkające się w ich codziennej komunikacji. Niektóre z nich pomagają w monitorowaniu postępów w terapii, inne oferują narzędzia wspomagające naukę technik płynności mowy.

W ostatnich latach zwiększa się jednak świadomość na temat jąkania i jego wpływu na życie codzienne. Kampanie społeczne, takie jak Międzynarodowy Dzień Świadomości Jąkania, pomagają edukować społeczeństwo i promować empatię wobec osób zmagających się z tym problemem.

Opracowała: mgr Agnieszka Ługowska, neurologopeda

Najnowsze

Więcej artykułów